Dag 8 in Japan

Hallo allemaal, het is weer tijd voor een verslag. In de loop van de week zijn we toch maar langzaam teruggegaan naar het gebruik van Engels met een woordje Japans hier en daar aangezien we nog geen 10 procent verstaan van wat er tegen ons gezegd wordt in het Japans. Alleen hier en daar waar we geen antwoord terug verwachten spreken we in het Japans. Wat onze grootste verassing tot nu toe is staat verderop in dit verslag. Veel leesplezier.

Vanochtend zijn we op tijd opgestaan om alles op ons lijstje te kunnen bezoeken. Allereerst zijn we gaan ontbijten in het eerste de beste restaurantje dat we tegenkwamen en ontbijt serveert. Dit resulteerde in een voor mij iet wat apart ontbijt. Marco had een panini met ei en ham en een cappucino en ik had een tosti met aardappelsalade en een beker thee.

Het restaurantje zat in een winkelcentrum waar we nog even hadden rondgekeken. Hier heeft Marco een nieuwe rugtas gekocht. Vervolgens zijn we teruggelopen naar het hotel om Marco's nieuwe tas te droppen en ons programma te hervatten.

Onderweg naar het kasteel van Matsuyama begon de zon weer te schijnen. Het kasteel was erg mooi. Binnen hebben 2 Japanse dames mij in een samurai harnas gehesen. Ik trok veel bekijks als samurai en ben door enkele voorbijlopende Japanners gefotograveerd.

Toen we eenmaal het kasteel weer uitgewandeld kwamen zijn we op het terrein gaan lunchen. Op een gegeven moment kwam een van de bedienden met een Japanse man langslopen en wees op de bomen achter ons. Dit bleken sakura of kersenbloesems te zijn, echter deze waren nog in bloei. Bijzonder uitzonderlijk aangezien ze normaal gesproken in maart bloeien! Deze heb ik na het eten natuurlijk gelijk gefotograveerd, ik mocht hiervoor zelfs nog achter het restaurant komen.

Na de lunch zijn we doorgelopen Ishiteji tempel. Daar kwamen we een vrouw tegen die ons vroeg of we Amerikanen waren. Toen ik zei dat we Nederlanders waren gaf ze aan ons land te kennen, ze had het over tulpen en het land dat onder de zee ligt. Toen ze even later verder ging heeft ze ons ieder 3 mandarijnen gegeven.

Vervolgens zijn we teruggelopen richting de Dogo onsen. Van daaruit zijn we eerst nog naar een ander tempeltje gelopen waar ik graag heen wilde, althans we denken dat dit het tempeltje was. Het tempeltje was erg klein en waren er snel klaar. We zijn toen teruggelopen naar de onsen waar we lekker hebben gebadderd tussen de oude mannen.

Na ons onsen bezoek zijn we weer richting het hotel gelopen. Onderweg hebben we gegeten in een restaurant waar je zelf kon "koken". Eigelijk was het een soort combinatie tussen fonduen en gourmetten. Tot onze schrik was dit veel duurder dan we gedacht hadden, echter was het eten elke Yen waard.