Aankomst in een nieuw land

Allereerst heel erg bedankt voor de vele en leuke reacties die wij op het vorige verslag hebben gekregen. Het doet ons goed om te weten dat onze reis met zoveel interesse wordt gevolgd.

Vandaag zijn we na een vlucht van 10 uur en 40 minuten rond kwart voor 8 locale tijd volgens schema geland.

Allereerst hebben we onze Japan Rail Pass opgehaald. Dit ging vrij vlot en prima in het Engels, tevens hebben we alle stoelreserveringen voor onze Shinkansen reizen gemaakt.

Daarna was het tijd om onze eerste Yen`s uit de automaat te trekken. Dit bleek echter geen gemakkelijke opgave. Niet alle pinautomaten kunnen namelijk pasjes van buitenlandse banken lezen.

Uiteindelijk zijn we zonder een Yen op zak richtin Kyoto vertrokken. In Kyoto hebben we uiteindelijk bij het postkantoor kunnen pinnen.

Intussen was het al 11 uur en hadden we in de warmte al wat dorst gekregen. Een paar winkeltjes verderop naast het postkantoor was een koffieshop (soort Starbucks) waar we wat gegeten en gedronken hebben.

Hierna zijn we te voet richting de Ryokan gelopen om in te checken en onze baggage te droppen. Vervolgens hebben we bij de supermarkt een fles water gekocht en zijn we de stad gaan verkennen.

Het eerste wat we op onze weg tegenkwamen was de Higashi Honganji tempel. Deze tempel stond voor een deel in de stijgers aangezien hij (na pas 4x afgebrand te zijn) een keer gerenoveerd mag worden. Ondanks dit ongemak hebben we toch goede foto`s kunnen maken.

Waar we in eerste instantie eigelijk geen tijd voor hadden, maar wat ik wel heel graag wilde zien was de Fushimi Inari tempel. Deze tempel is ondermeer te zien in de film Memoires of a Geisha. Wat deze tempel nou zo bijzonder maakt is dat hij ellenlangen gangen heeft met allemaal rode toriigates kort achter elkaar. Deze tempel hebben we vandaag alsnog kunnen bezoeken. Het is daar zo mooi in het bos. Ik ben echt heel blij dat we daar vandaag nog een bezoekje aan hebben kunnen brengen.

Inmiddels was het al half 6 geweest en tijd om terug te gaan naar de Ryokan en wat te gaan eten. We waren toch wel erg moe na de lange vlucht. Voor de terugreis hebben we daarom een taxi genomen. Dit bleek echter nog een leuke uitdaging aangezien deze chauffeur geen woord Engels sprak. Met wat handen en voeten werk en die 1-2 woordjes die ik Japans spreek hebben we het toch voor elkaar gekregen om op de juiste bestemming aan te komen.